Wednesday, June 29, 2011

Солиот хүүхний талаар хүүрнэн өгүүлсүү

Нэгэн хүүхэн өрөөн дундуур догонцон догонцон алхах нь туйлын өрөвдөлтэй харагдах аж. Гэвч энэ хүүхэн өвчний улмаас ийм болсон бус зүгээр л өдөржингөө дасгал хийснээс болж гуяны булчин нь үгээр хэлэхийн аргагүй хөндүүрлэсэн эмзэг дорой амьтан билээ. Тэрбээр шөнийн 11 цагийн үест хоол хийхээр зэхэж буй нь энэ.

Холион бантантай бичлэг

Хүүшээ сайн уу даа энэчодоо. Хэдэн хоног бичлэг бичсэнгүйвээ би чинь. Мангаррр удцийм шиг санагдаад байх чинээ хөөш. Багаа насаа дурсаатахдиймуу...........Зааддаа дурсах ч юм алга гэсс. Нээрээ би багадаа мангаррр завгүй, номын хүүхэд байсан гэвэл таанууд итгэх үү? Мэдсиймаа итгэхгүй байна тэ. Багадаа би чинь гимнастикт явдаг байлөө. Ёоооё би саяны өгүүлбэрүүдийг бичих гэж дөрвөнтээ комьпютерынхээ залгуурыг хөндөж унтраалаа дөхүү. Зовцийн бэ яасан. За эргээд яриандаа орий.

Tuesday, June 28, 2011

Бла бла бла бала баалаа

Өнөөдөр бүүрррррррррррррр голдоон ортол ядарсан авч блогчин хүний тэнхээ гаргаад бичлээ би. Айр уу хаха. Наадам хүртэл ёстой жинхэнэ утгаараа завгүй байхнээ солиот нь. Тэрнээс цааш гуяа алгадаал өдөрт дөрөв таван бичлэг бичийшдээ. Сануулаарай гэсс. Би орон зайн мэдрэмж мангаррр муутайгаас гадна цаг агаартаа тохируулж хувцаслах мэдрэмж  үнэнхүү нойл юмаа хаха. Өнөөдөр л гэхэд би хав хар подоолк, паарайсан жинс, задгай энгэртэй цамцтай явлаашд ямарав. Тэгсэн хүмүүс майк,шорттой явжээсэн байшд. Үнэн онигоотой. Тэгээл нээх онгорхой сандаал, палааж өмсөөд гарахаар тэр өдөржингөө бороо ороод,үерлэж энтр.

Sunday, June 26, 2011

Ёооё өлсөж үхлээ бурхан мээн. Гэрээр дүүрэн алим жимс. Тэрмууг чинь идээд идээд цаддаггүйн байшд. Гэснээс би өнөөдөр манго идэж үзлээ. Истоо ёрын нялуун жимс байшд. Тэрний чинь хальсыг нь авч иддийн гэнээ. Тэгсэн би шууд хазаад идэж нтр. Хүмүүс сандраад хөөш наадахаа хальслаачээ гэж хашгирч энтр. Сүртэйшд. Хальстай хальсгүй ялгаагүйм байна лээ дэг.
Нэг хүн муулчий яадын. Энэ хүмүүс их тохиромжгүй будхиймаа тэ. Нэг эмэгтэй бовын бор юм байж гурил шиг цаввввв цагаан пудр түрхцэн байхын. Миний хэл ам загатнаад " Миний хөгшөөн шороог гичнээн зүлгэж угаагаад ч нэмэргүүшд" гэж гэснээ болилоо. Самардуулахын нэмэр яшиг. Би бүүр санаанд орсон юмаа блог дээрээ бичий гэж бодоод утсан дээрээ тэмдэглэж авжаагаашд. Аягүйлол мартчина зүгээр. Дээрх явдлыг би утсан дээрээ"Бор нүүр-цагаан пудр" гэж тэмдэглэж авсан гэсс.

Friday, June 24, 2011

Эцсийн цэггг.....Өдөрт 3 бичлэг шахсан нь

Энэ Цитрус намайг хошгируулаал нахиулаад байх болтоймаа. Энэ байдлаараа бол би нойргүй хонож өдөрт 10 бичлэг шахахнээ. Хнн онгироо амьтан шүү дэй би чинь. "Нээ нялх нум байгаан, жаахан онгироход наадын тэ. Нялхим нялхим. " гэсс. Хааяа ингэж өөрийгөө эрхлүүлжаахгүй бол намайг эрхлүүлэх хүн гэж хаа байхав. "Ээж намайг эрхлүүлээд аль" гэвэл аягүйлол урдаас "Гүээ чи чинь бүр зөнөчөө юү" гэх байлгүй. Тэгж насны онигоонд ороод юүхэв.

Эсэн бусын элдэв шалдав эрээвэр хураавар

Юуайцгаана залуусаа, хөгшчүүдээ,хөвгүүдээ,охидуудаа, хүүхнүүдээ, авгай нараа, хүүхдүүдээ, хосуудаа гэсс. Нэхх бичих дур сонирхолтой мөртлөө бичих юм олддоггүү наасан. Ай хяслаар дүүрэн хорвввооо гэжжж. Гэснээс саяныг хүртэл сайхан завтай идээл, уугаал, унтаал, үзээл байжийлаа. Тэгсэн маргаашнаас эхлээд ажилтай гэнээ. OMG! Амаржаахад цаг хугацаа яасан чччч хурдан өнгөрдийн. Ажилтай үед явж ядаааалл амьдаар минь тамладийн байж. Энэ цаг хугацаа гэж хүний зовлонд дуртай нэг хөгийййййййн юм байгаадаа аягүйлол. Би бүр яг мэджийн. Ёооооо маргааш яаж тэр ажилд явнаа. Би аягүй сонин нэг юманд орохоороо амрахаа мэдэдгүү бүүр улайрчдын. Тэгээ нэг амраал бол дэ энд. Гүйцээ. Тэр чигтээ залхуурна. Үнэн солиотой.
Одоо уг нь бол зун болцон ухаантайн байшд. Надаа л ерөөсөө мэдэгдэхгүйн. Надаас зугтаад байдымуу яадын энэ зун. Эндээс холуурхан явку бол энэ солиот яаж ч мэднэ гэж боддым шиг байгаан. Зиа тэгээд зуны гоя гоя зурагнууд үзэцгээ алий

Summer -2- 

Summer -4- 

Зовжээж нэгмуу юм блогтой боллоо

Хэллөү эврибаади. Сонирхох зүйлгүй энгийн нэгмуу солиот блог ертөнцөд айлчиллөө. Яахав гэмгүй солиот юм чааваас. Хөөж туухгүй байлгүй тэ.
Сая амьдралдаа баймгүй тансаглалөө. Яасан гэхээр талхны хоёр талд нь хоёуланд нь маасал түрхэж идсэн байх нь. Тийм торгон мэдрэмж мэдрэх явцад хүний бас сэтгэл хөдөлдийм байшд. Тэгээл гэнэт би ер нь яахаараа дандаа уншигч байх ёстойн? ерөөсөө блог нээнээ гэж шуударсан хэрэг. Нэг зүйлд шуудармаар байвал амьдралдаа байгаагүйгээрээ тансагла гэж зөвлөх байна би. Гэснээс энэ блог нээх чинь яасан хэцүү ажлав. Би буруу юман дээр дарснуу яасан урдаас утасны дугаар нэхэхийн. Өгчлөө. Тэгсэн утас луу залгаснаа урдаас нэг гадаад хүүхэн шулганаад салдгүй ээ. Бодуул утас андуурсан гэж бодоод "Айм соори. Юү аар.........утас андууржээ" гэж хэлээл тависан би. Нөгөө хүүхэн ойлгосон болотойдог ахиж залгасангүй ээ. Тэгсэн солиот чинь аваачаад өөр юман дээр дараад будилсийм байшд. Хэрэв будилаагүйсэн бол би хорин минутын өмнө бичлэгээ бичцээн өдийд өөр блог хэсээд суужаахгүй юу. Ээ дээ энэ будилалт уу........
Тэнэг тэнэг юм бичиж уурыг чинь хүргээд байвал биштий уншаарай юүхэв. Хамаг амьтны нээрв бараа хаячина. Ухаантай хүмүүс надаас ерөөсөө холхон яв гэсс